Als leerkracht aardrijkskunde vertel ik mijn leerlingen elk schooljaar over de Aletschgletsjer. De grootste gletsjer van de Alpen, indrukwekkend op kaart én in beeld. Maar niets bereidt je écht voor op het moment dat je er zelf staat. Samen met mijn gezin stond ik aan de rand van de Eggishorn, met de gletsjer aan onze voeten. Het voelde groots, stil, overweldigend. En ik dacht: waarom kent niet iedereen deze plek?

Want dat is de Aletsch Arena: een verborgen parel in Zwitserland. Minder gekend dan de Jungfraujoch of Zermatt, maar minstens even magisch. Deze regio heeft alles voor een gezinsvakantie vol rust, avontuur en natuurpracht. Wij verbleven er vier dagen en zouden zo teruggaan.

Aankomen in een autovrij bergdorp

De reis ernaartoe is al een beleving op zich. Vanuit Meiringen reden we met de wagen tot Bettmeralp Talstation, waar we parkeerden in de overdekte parking aan het liftstation. Bettmeralp, ons verblijf op 2.000 meter hoogte, is volledig autovrij. En dat bedoelen ze letterlijk: geen auto’s in het dorp, dus ook geen toegangsweg. De enige manier om er te geraken, is via de kabelbaan.

Met onze rugzakken en koffers stapten we in de lift, een beetje vreemd, maar ook spannend. Eén stuk bagage per persoon mag gratis mee, extra bagage wordt apart aangerekend. Eenmaal boven stapten we Bettmeralp binnen zoals je een andere wereld binnenstapt: heldere lucht, houten chalets, grazende koeien en op de achtergrond besneeuwde bergtoppen.

Ons appartement met uitzicht op de Alpen

We logeerden in een eenvoudig maar knus appartement met twee slaapkamers, een uitgeruste keuken en een fantastisch terras. Op heldere dagen kon je zelfs de Matterhorn spotten in de verte. De ligging was perfect: op wandelafstand van het dorpsplein én op amper tien meter van de Coop-supermarkt. Handig voor dagelijks verse broodjes, Zwitserse kazen of ingrediënten voor een picknick in de bergen.

Onze planning: 4 dagen in de Aletsch Arena

Dag 1 : Aankomst en installeren

Na ons verblijf in Meiringen, waarover ik in een andere blog uitgebreider vertel, reden we door de pas richting Aletsch Arena. De rit was prachtig, maar niet zonder incidenten: Mees voelde zich misselijk in de haarspeldbochten en moest onderweg even overgeven. Typisch Zwitserland, zeker? Adembenemend mooi én pittig voor gevoelige magen.

Eens aangekomen aan het dalstation van Bettmeralp lieten we de auto achter en namen we de kabelbaan omhoog. De overgang van het drukke dal naar het stille, autovrije Bettmeralp voelde als een verademing. Op dag 1 hielden we het rustig: installeren in het appartement, boodschappen doen en het dorp wat verkennen. Het dorpsplein, het uitzicht, de frisse berglucht... alles in ons zei: we zijn er, dit is vakantie.

Dag 2 : Eggishorn & de marmottenwandeling

Onze eerste échte wandeldag begon meteen met een hoogtepunt. Vanuit Bettmeralp wandelden we richting de Wurzenbord-kabelbaan, die ons vlot naar een hoger gelegen punt bracht. Daar startte onze tocht over de Herrenweg richting Fiescheralp: een panoramapad met zicht op de valleien, het dalstation en de toppen errond.

Onderweg hielden de jongens halt bij verschillende houten knikkerbanen, waar ze enthousiast knikkers lieten rollen door bochten, spiralen en tunnels. Een eenvoudige, maar briljante toevoeging aan de wandelingen.

Vanuit Fiescheralp namen we de lift naar de Eggishorn. En wauw! Het uitzicht daarboven was adembenemend. Terwijl je op het Jungfraujoch letterlijk op het ijs staat, krijg je hier een volledig overzicht over de 20 km lange gletsjer. Voor mij voelde dit als thuiskomen.

Op de terugweg deden we nog een stukje van de Marmot Educational Trail, met leuke weetjes over de alpenmarmot, uitkijkpunten en rustbanken. De jongens vonden het geweldig. We eindigden de dag aan de Bettmersee, waar we nog met een pedalo het meer opgingen. Een rustige afsluiter van een pittige, maar prachtige dag.

Dag 3 : Moosfluh, Geologiesteg en… mountain carts!

Vandaag wandelden we vanuit Bettmeralp naar het dalstation van de Moosfluh-kabelbaan. Boven wachtte opnieuw een schitterend uitzicht op de gletsjer, maar ook een bijzondere wandeling: de Geologiesteg.

Deze interactieve route is kindvriendelijk én leerrijk, met panelen over gesteenten, erosie en ijstijden. Voor kinderen is het een soort ‘pad met weetjes’, voor ouders is het puur genieten van het uitzicht.

We daalden daarna te voet af naar het midstation, waar de jongens even konden spelen aan het kleine meertje van Blausee. Daarna kwam het moment waar vooral Bas al dagen naar uitkeek: de mountain carts!

Met stevige driewielers raas je over een breed grindpad naar beneden: snel, veilig en hilarisch leuk. Mees was nog net te jong (minimumleeftijd: 10 jaar), maar Bas straalde van oor tot oor. Dit was z’n favoriete activiteit van de vakantie.

Dag 4 : Villa Cassel, het Aletschwald en hotdogs in de sneeuw

Onze laatste dag was misschien wel de mooiste. We namen de kabelbaan omlaag om met de trein naar Morel-Filet te reizen. Daar ging de lift omhoog naar Riederalp. Van daaruit wandelden we naar de imposante Villa Cassel, een statige villa op een kam, nu omgevormd tot het Pro Natura Zentrum Aletsch.

Binnen wachtte een interactieve tentoonstelling én een kinderspeurtocht met opdrachten. Buiten genoten we van het uitzicht, en begonnen we aan een stevige, maar indrukwekkende wandeling door het Aletschwald richting Moosfluh.

Het bos is puur en wild, vol eeuwenoude dennen, houten bruggetjes en vergezichten. De klim naar boven was pittig, maar boven werden we beloond met een laatste uitzicht over de gletsjer.

We daalden verder af naar Blausee, waar we onze laatste lunch beleefden op z’n Zwitsers: hotdogs grillen op een publieke BBQ-plek, tussen de sneeuw in juli. Een herinnering die nog lang zal blijven hangen.

Waarom jij hier ook heen wil

De Aletsch Arena is een van die zeldzame plekken waar je het massatoerisme nog kunt ontlopen zonder in te boeten aan comfort. De regio is ideaal voor gezinnen: veilige wandelpaden, educatieve elementen voor kinderen, speeltuinen, mountain carts en verfrissende bergmeren.

En bovenal: het gletsjerlandschap is onvergetelijk. Hier kom je niet alleen om te wandelen, maar om stil te worden, te kijken, en te verwonderen. Of je nu een geo-nerd bent zoals ik, of gewoon een ouder die zijn kinderen de grootsheid van de natuur wil tonen: de Aletsch Arena pakt je in.

Meer weten of zelf plannen?

Als je zelf een reis naar Zwitserland overweegt, neem dan zeker een kijkje op de websites van de toeristische regio’s. Wij vonden daar zelf heel wat praktische info, wandelroutes en inspiratie voor uitstappen met kinderen.
De officiële site van onder andere de Aletsch Arena geeft een duidelijk overzicht van wat er te beleven valt, ook met jonge wandelaars.

Deze blog kwam tot stand in samenwerking met MySwitzerland, de officiële toerismeorganisatie van Zwitserland.